rustdag

Vanmorgen hebben de dames, Vicci, Viem en Catherine hier ontbeten. En je snapt het al een echt Fillipijns ontbijt met rijst dat ik nog wel herkende maar voor de rest????
Nou zij hebben er in ieder geval van gesmuld. Alaiza is een beetje uit haar doen. Nadat ze twee dagen bij weest was ze gistermiddag zo moe dat haar ogen bijna dichtvielen. Ze heeft de hele nacht bij ons geslapen en is vanmorgen samen met ons op gestaan. Eten had ze niet zoveel zin in. Alleen een klein stukje stokbrood. Daarna wilde ze eigenlijk wel weer in bed. Om 10:30 heb ik haar wakker gemaakt. Ze klaagt over last van haar voeten. Ik denk dat ze gewoon even met rust moet worden gelaten. Maar Vicci haar moeder zit bovenop haar. Alaiza en ik hebben een ijsje gehaald. Die Magnum van een euro ging erin als een preek in een ouderling.
Daarna met de voeten in een emmer water een spelletje met haar gedaan en vervolgens is ze heerlijk gaan tekenen.
Het is echt een lieve schat maar ze heeft ook wat ruimte voor zichzelf nodig. En dat gaan we haar dan ook maar gewoon even geven.
Alnders is ze over een paar dagen niet meer te gebruiken.
Uiteindelijk vandaag toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Aleiza krijgt steeds meer pijn in haar voeten/hakken en wordt zo langzamerhand aardig bont. Ook krijgt ze plekjes in de mond en wil niet meer eten. Drinken gaat maar mondjesmaat.
In het ziekenhuis stonden we eerst bij een kinderarts welke pas na 2 uur zou terugkomen. Dat duurde mij veel te lang. Ik heb wat lawaai gemaakt en we werden vervolgens doorverwezen naar een andere arts in een ander gebouwd.
Ook hier kregen we aanvankelijk 0 op het request maar na het nodige lawaai werd er toch een dokter gevonden waarbij we als vierde aan de beurt waren.
Er werd bloedonderzoek verricht omdat de dokter het absoluut niet vertrouwde. Ook dit verliep allemaal uitermate traag. Eerst een nummertje halen, dan een formulier invullen. Vervolgens weer naar de wachtkamer. Nieuwe oproep. 200 php betalen en vervolgens door worden verwezen naar een nieuw loket voor een afspraak met de laborante die uiteindelijk na veel missteken een buisje bloed afnam. Aleiza zette het op een gillen. Gelukkig was na een ijsje alles genezen.
Na een uur wachten konden we uiteindelijk de uitslag ophalen. Gelukkig viel de uitslag erg mee. Uitslag was mond en hand disease. En waarschijnlijk had de pijn in de handen en voeten daar ook mee te maken. Alaiza kreeg antibiotica, iets tegen de jeuk en we konden weer terug naar het appartement. De arts wijtte dit ook aan slechte hygienische omstandigheden en veel mensen in dezelfde ruimte. Nou Alaiza is de laatste dagen alleen bij haar opa en oma geweest en daar zitten veel mensen in een kleine ruimte.
Al met al waren we 2000 peso kwijt incl de taxi heen en terug. Een totaal bedrag van zo'n 35 euro. Wel weer een koopje.
Wa een rustdag had moeten zijn werd een stressdag. Vanavond maar even rustig zitten.
Wordt vervolgd.